🌟 Liga Rządzi Liga Radzi Liga Nigdy Was Nie Zdradzi

"Ciemność, widzę ciemność, ciemność widzę" – w jednej z początkowych scen, gdy para głównych bohaterów została wybudzona przez kobiety po 53 latach hibernacji. A do tego jeszcze: "Kopernik była kobietą!", "Liga broni, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi", "Sfiksowałyście, boście chłopa dawno nie miały! Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy cię nie zdradzi! Nawiasem mówiąc - jak tak dalej pójdzie to nie zdziwię się jak młodzieżowym słowem roku zostaną ineksprymable albo interlokutor :) 11 miesięcy 13 listopada – powstała Liga Obrony Kraju. Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy cię nie zdradzi! 25 listopada – premiera Wielkiej gry. 29 grudnia – wydano pierwszy tom Encyklopedii PWN. Rodzice polskich wikipedystów w zachwycie, że ich pociechy czytają coś mądrego. Nigdy nie udzielaj odpowiedzi „tak” lub „nie”; używaj formy zastępczej: „mój ruch feministyczny (nie) zezwala na to”. Musisz być gruba, mieć tłuste, czerwone, bądź zielone włosy, mieć kolczyki w każdym miejscu i posiadać tatuaż jakiejś silnej kobiety. Nie ważne, że nie wiesz, kto to. Wszystkie kobiety to jedność. A Ukrainian woman's eldest son has been beaten by Russians in Germany. They beat him because he refused to praise Russia. A woman went to Germany with her children to hide from war. Stało się to co nieuniknione i kolejny sezon Szosowej Ligi Północy dojechał do mety :) Teraz czas na podsumowania. W najbliższą sobotę odbędzie się Oni/ mężczyźni są podstępni i przebiegli. Robią wszystko, żeby brać, nie licząc się z uczuciami kobiet. Jedna i druga padła ofiarą podłego typa. Wiedzą, że jesteśmy uczuciowe i grają na emocjach bez skrupułów. 26 marca, 21:19, GRU: Liga rządzi. Liga radzi, Liga nigdy Cię nie zdradzi „Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy cię nie zdradzi” — to fikcyjne propagandowe hasło, które pojawiło się w filmie „Seksmisja” (1984). Wraz z innymi sloganami miało ogromny wpływ na to, jak postrzegamy zaangażowanie kobiet w działalność publiczną. Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi! To już nasze siódme spotkanie London Women in Bitcoin! Spotykamy się co miesiąc na Shoreditch – w jednej z najsłynniejszych dzielnic Londynu, znanej z hipsterskich barów oraz mieszanki historii z nowoczesnym duchem tej metropolii. „Liga rządzi! Liga radzi! Liga nigdy was nie zdradzi”, „Ciemność, widzę ciemność, ciemność widzę” i wreszcie „Dzień dobry, zastałem Jolkę?” oraz wiele innych cytatów liga » ruch. liga » rządzi i radzi. liga » rządzi, radzi i nigdy nie zdradzi. liga » sekcja. liga » sojusz. liga » sojusz, koalicja. liga » stowarzyszenie. liga » stronnictwo. liga » system piłkarskich rozgrywek. liga » system rozgrywek każdy z każdym. Liga » system rozgrywek piłkarskich. liga » system rozgrywek sądowych To poczytaj wyżej, obejrzyj filmik do kogo te kobiety apelują o oddanie głosu. Nie będzie nami decydował stary kawaler i inni panowie. Coś ci to przypomina? Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy cię nie zdradzi! Pamiętasz z jakiego filmu jest to hasło? 11:26, 29.09.2023 ACfR. Piszę to jako dziennikarz wierny opisowi, jaki zamieściłem w swoim profilu. Im więcej infantylizmu i pospolitego łajdactwa pojawia się w naszym zawodzie, tym dobitniej widać, że jedynym ratunkiem dla prestiżu tego, co jako grupa reprezentujemy jest Liga. Nienazwany dotąd i nieformalny, choć z pewnością istniejący kręgosłup polskiego dziennikarstwa. Wyczuwany intuicyjnie i z ulgą znajdowany przez każdego, kto przedziera się przez kakofonię naszych doniesień i opinii. Na trop Ligi wpada każdy, kto robiąc research w jakiejś sprawie natyka się na stertę materiałów tendencyjnych, przepisanych, skompilowanych z nie wiadomo czego, bezźródłowych, zmanipulowanych, opartych na wypowiedziach notorycznych kłamców, niesprawdzonych, słowem - masę śmiecia. Od bzdurnych tekstów zlepionych przez stażystę po starannie zmanipulowane płody profesjonalnych propagandystów. Co robi ktoś wystarczająco bystry, żeby zauważyć, że ma do czynienia z bełkotem? Kiedy zawodzi metoda oparta na szukaniu faktów, które w stercie śmiecia wzajemnie sobie przeczą, jedynym wyjściem jest odejście od niej i oparcie się na wiarygodności źródeł, które je opisują. Dla doświadczonego researchera znalezisko staje się istotne dopiero, kiedy będzie pochodzić od autora mającego markę. Bez znaczenia gdzie publikującego. Ci ludzie to właśnie Liga. Nie jest tak, że Liga w naszym zawodzie rządzi. Na pewno jednak istnieje. Czasem radzi. Najistotniejsze zaś, że prawdopodobnie nigdy nie zdradzi. Jest w naszym zawodzie kilka, kilkanaście postaci, których publikacje nigdy nie były świadomie fałszowane. Zawsze były za to oparte na starannym zweryfikowaniu treści, sprawdzeniu interesów, stojących za tym czy innym komunikatem otrzymanym od źródła, rozważeniu konsekwencji tego, co się pisze. Odkryłem to wielokrotnie. Wystarczyło, że zirytowany ogromem bełkotu, podawanego przez wyszukiwarkę w jakiejś sprawie do kryteriów wyszukiwania dopisywałem nazwisko autorów, tworzących moją Ligę - i wszystko stawało się jasne. Ewa, Krzysiek, Mariusze, Wojtek, Michał, Paweł, Jacek, Robert, Andrzej, Jarek - jest w kraju zaledwie kilkanaście osób, na których wiarygodności nigdy się nie zawiodłem. Kiedy w redakcji pada zniecierpliwione natłokiem danych pytanie "jedni tak, drudzy tak... WTF?!", jedyną rozsądną odpowiedzią stawało się "zobacz, co o tym napisała Ewa" albo "sprawdź w kwietniu, Robert to robił". Nawet bez narzucanej przez krawaciarzy biegunki afer i paranewsów żyjemy w czasach natłoku bodźców. Dziś jeden tylko minister (a mamy takich co najmniej kilku) potrafi w sprawdzanie swoich bajdurzeń zaangażować pół redakcji. To nic innego jak znany informatykom atak DDoS - Distributed Denial of Service, czyli atakowanie odbiorcy pochodzącym z wielu źródeł strumieniem informacji, wymagających obsługi. Kończy się zwykle wywaleniem u odbiorcy bezpieczników i zablokowaniem jego jakichkolwiek działań. To właśnie obserwujemy w redakcjach, zasypanych śmieciem paranewsów, oświadczeń, konferencji, afer, wniosków o powołanie komisji, kolejnych projektów ustaw i kolejnych interpretacji snów szefa MON. Redakcja się nie wyłącza, ale z grubsza tylko ten strumień ociosuje i pakuje ludziom do głowy. Tylko zawodnicy Ligi poddają go analizie i refleksji, czym ratują nas od obłędu. Atak DDoS obserwujemy jednak także w skali społeczeństwa, które dostając od nas bezrefleksyjnie przekazaną papkę - po prostu się wyłącza. Chyba, że odkryje dla siebie Ligę. Zawodnik Ligi zawsze wie więcej niż pisze. Nigdy nie pisze wszystkiego, za to zawsze wie, co pisze. Nie przegrywa procesów, bo jest tak dobry, że wytaczanie mu ich nie ma sensu. Liga jest uczciwa i kłopotliwa. Nie daje się kupić. Dla plemiennie podzielonego społeczeństwa ten sam przedstawiciel Ligi raz jest bohaterem ujawniającym knowania (jeśli to w interesie tej akurat grupy), innym razem narzędziem przebiegłej manipulacji - jeśli publikuje coś wbrew jej interesom. Liga ma bardzo głęboko to, komu pisząc szkodzi, a kto na tym zyskuje. Potrafi działać wbrew swoim poglądom. Działa w imieniu odbiorcy, któremu pokazuje jak jest, niezależnie od tego, czy jej samej się to podoba czy nie. Liga to rozproszona po wielu redakcjach grupa dziwaków. Niewchodzących sobie w drogę, rzadko też konkurujących - po prostu uznających i szanujących się nawzajem. I upierdliwych. To oni nie zgadzają się na publikację materiałów niepełnych, to oni przychodzą do wydawcy położyć elektryzującego newsa, bo "to już było, ten gość bredzi". Oni czytają rzeczy, do których nikt nie zagląda, żeby oświadczyć na koniec "podkręcone, ale nic w tym nie ma". Potrafią doprowadzić do publikowania rzeczy jawnie sprzecznych z tzw. linią firmy. Uporczywie odchodzą z mainstreamu gdzieś w bok i znajdują tam rzeczy często istotniejsze niż te, które strumień już wypłukał. To oni pamiętają i wiedzą. A jeśli nie wiedzą - dowiedzą się. Do opisu Ligi świadomie nie używam określenia Autorytet. Ten termin dawno już został w życiu publicznym zawłaszczony przez młotkujące się plemiona, zamieniony w namacalne nagrody, dekretujące bycie Autorytetem w tej czy innej dziedzinie, dla tych czy tamtych. Liga jest określeniem właściwszym choćby przez to, że dotyczy osób czasem skrajnie różnych, działających jednak w oparciu o podobne standardy, choć w różnych dziedzinach i na różną skalę. Liga nie ma też związku z popularnością. Ta "Slutty little cousin of prestige" z powodzeniem kreuje na Autorytety ludzi wynajętych do czytania z promptera albo od lat rozmawiających o tym samym z tymi samymi 60-80 osobami. Z Ligą nie ma to jednak wiele wspólnego. Zawodnicy Ligi dostają czasem jakieś nominacje i nagrody, z reguły jednak nie jesteśmy świadomi ich istnienia. Ja jestem. I mając honor znać kilku jej zawodników dziękuję Lidze za upór, uczciwość, kompetencję i to, że po prostu jest. Jak długo mamy wmontowane w idiociejący system bezpieczniki, tak długo wyznanie "jestem dziennikarzem" nie będzie wstydliwe. Swoją drogą - czy to nie dziwne, że Ligę ludzi wykonujących ten zawód tak, jak należy to robić, da się wyróżnić jako jego osobliwość? Nie sądzicie chyba, że do podanych tu, nie wszystkich oczywiście imion zawodników Ligi dopiszę nazwiska? Nic z tego. Sami ich namierzcie. Przecież wiecie, że są, prawda? Wojciech Żaliński | godz. 09:24Niezapomniany cytat z „Seksmisji” znów ma swoje zastosowanie w siatkówce. Po kilku (dla niektórych kilkunastu) tygodniach przygotowań, tysiącach skoków i tonach przerzuconych na siłowni dotarliśmy do mety. A dokładniej, do startu. Nareszcie zakończył się najtrudniejszy okres sezonu – częstotliwość, intensywność, najdłuższe treningi, no i przede wszystkim brak truskawki na torcie (panie Tomaszu Hajto - pozdrawiam) w postaci meczu na koniec tygodnia. Nawet kiedy graliśmy sparingi każdy czuł, że to nie to samo. Wracając do ligi – meczu Indykpol AZS kontra Cerrad Enea Czarni wyczekiwałem od momentu, gdy zdecydowałem zamienić Radom na Olsztyn. Los zechciał (jaki los?! przecież terminarz bierze się z tabeli poprzedniego sezonu...) zestawić nas przeciwko sobie już na otwarcie. Nie da się ukryć, nie będzie to dla mnie zwykły mecz. Pięć lat w Cerrad Czarnych, ślub i dwójka dzieci urodzonych w Radomiu czy adres w dowodzie powodują, że na samą myśl o Radomiu mam mnóstwo pozytywnych skojarzeń. Ale skoro świadomie zdecydowałem się zmienić klub, od niedawna walczę tylko dla Olsztyna a sentyment zostawię poza boiskiem. Przyda się tak zrobić, bo przeciwko Czarnym do tej pory szło mi średnio. Dwa razy w PlusLidze i raz w Pucharze Polski w barwach Trefla Gdańsk przegrywałem z Radomiem 1:3. Czas najwyższy na przełamanie tej niechlubnej serii. Z drugiej strony w meczach Radom - Olsztyn osiem razy schodziłem z boiska jako zwycięzca, cztery razy jako przegrany, do tego trzy razy zostałem nagrodzony statuetką MVP. Nie mam nic przeciwko temu, żeby w sobotę poprawić pierwszą i drugą statystykę. W pierwszym felietonie na wychwalałem Vinčicia, a teraz trzeba pokazać, że wcale nie jest taki dobry. To oczywiście żart, bo zdania o Dejanie nie zmieniam, jest świetnym siatkarzem i jeszcze lepszym człowiekiem. ***********Podobne uczucia jak moje, w pierwszej kolejce będą przeżywać pewnie również niektórzy trenerzy. Panowie Andrzej Kowal (no tu znaczy w drugiej, bo mecz z Resovią już w środę), Piotr Gruszka i Michał Winiarski na pewno z ogromnym sentymentem patrzą na swoich najbliższych rywali. ***********Nie sposób nie wspomnieć też o pewnym projekcie. Projekcie Warszawa. Gratuluję każdemu, kto przyczynił się do sukcesu przy reanimacji klubu. Ptaszki ćwierkają, że niemały wkład w powodzenie tej operacji należy przypisać Anżejowi. Wronka – chapeau bas, powalczyłeś jak prawdziwy kapitan.***********PS. Trafiły do mnie komentarze typu „oho, ten zamiast trenować to pisze felietony”. Gwarantuję Wam, że zarówno ten, jak i poprzednie felietony nie powstały w trakcie siłowni albo treningu w hali. Wprawdzie Robbie Andringa śmieje się, że jestem „Radio Zalinski”, ale jeszcze nie opanowałem umiejętności pisania w trakcie wykonywania ćwiczeń. Właśnie siedzę na kanapie, odpoczywam i stukam w lat 31. Obecnie gracz Indykpolu AZS Olsztyn, wcześniej w PlusLidze bronił barw Cerrad Enei Czarnych Radom, Trefla Gdańsk, AZS Politechniki Warszawskiej i Jadaru Radom. Brał udział w dwóch letnich Uniwersjadach, w 2013 roku wywalczył wraz z drużyną w Kazaniu srebrny medal. Wśród młodszych kibiców, ale nie tylko, zasłynął dzięki poczuciu humoru, które prezentuje na swoim profilu na Twitterze, celnie komentując siatkarkie życie, ale i nie tylko. Tutaj ma szansę na komentowanie w większej liczbie znaków. Do listy Zawodnicy nie chcą podpisywać kontraktów w PGE Ekstralidze na kolejny sezon. Powodem są nowe zapisy w regulaminie.„Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi” - głosił slogan propagandowy wykorzystany w komedii „Seksmisja” w reżyserii Juliusza Machulskiego. W słuszność tego stwierdzenia powątpiewać mogą obecnie zawodnicy jeżdżący na co dzień w PGE Ekstralidze. Trudno wyobrazić sobie rozgrywki promowane pod hasłem „najlepsza żużlowa liga świata” bez jej najbardziej znanych przedstawicieli, tj. Bartosz Zmarzlik, Jason Doyle czy Tai Woffinden. W sobotę w Bydgoszczy zawodnicy spotkali się z Krzysztofem Cegielskim, szefem Stowarzyszenia Żużlowców „Metanol”. Ustalono, że na razie podpisów pod nowymi umowami nie będą składać. Mimo że okres transferowy ruszył 1 listopada, kluby informują jedynie, że „doszły do porozumienia” z poszczególnymi żużlowcami. Pierwszym „łamistrajkiem” okazał się Rune Holta, który podpisał już kontrakt z Get Wellem Toruń. Pytanie, czy jego drogą pójdą inni. Tymczasem w poniedziałek zebrali się akcjonariusze Ekstraligi Żużlowej. Rozmawiano o postulatach zawodników. - Ale to było jedynie przy okazji naszego spotkania, które dotyczyło czegoś innego - zaznacza prezes Wojciech rozchodzi się - jakżeby inaczej - o pieniądze. Nowy regulamin PGE Ekstraligi ściśle określa kwestię indywidualnych kontraktów sponsorskich. Zawodnicy zaczęli udostępniać w mediach społecznościowych manifest, w którym dość jasna podważa się logikę nowych zasad, żużlowca porównując do piłkarza. Oto kilka z jego zapisów: „Po wyskoczeniu ze stroju klubowego/reprezentacyjnego każdą umowę sponsorską [żużlowiec] musi skonsultować z ligą i uzyskać odpowiednią zgodę”; „W przypadku użycia swojego imienia, nazwiska, logotypu czy pseudonimu na kubku, smyczy czy innym gadżecie dla kibica zapłaci 500 tysięcy złotych kary”; „Jeśli podczas treningu wywróci się i ulegnie kontuzji, liga będzie kazała mu zapłacić 50 tysięcy złotych kary. Jeśli spadnie ze schodów - to samo”. W myśl ostatniego z przytoczonych wyżej punktów w poprzednim sezonie wspomnianą kwotę musiałby zapłacić Tomasz Gollob, który w kwietniu miał wypadek na torze motocrossowym w Chełmnie. Na kevlarze zawodników można umieścić logo sponsora w 45 miejscach. Każda umowa musi być zatwierdzona przez PGĘ Ekstraligę. Jeśli żużlowiec zlekceważy ten zakaz, 1/3 przychodu trafi w ręce klubu, tyle samo otrzyma liga. Umowy długookresowe, sięgające dalej niż do 2018 roku, automatycznie zostały skrócone. Głos w tej sprawie zabrał Wojciech Stępniewski, który zaprzecza jakoby władzom ligi zależało na zarobku kosztem żużlowców. - „Przez ostatnie 11 lat Ekstraliga nie wzięła od zawodnika ani 1 zł, chyba że w sprawach dyscyplinarnych. Reklamy z kolei są własnością klubu, bo to klub organizuje mecz. Sprawa ich ilości to konsensus zawarty przez 8 klubów, wspólników EŻ” - napisał na Twitterze szef Ekstraligi Żużlowej. Prezesi najlepszych klubów w Polsce mają świadomość, że ewentualne zawieszenie rozgrywek fatalnie wpłynęłoby na kondycję ligi i jej wartość marketingową. A przecież Speedway Ekstraliga właśnie walczy o nową umowę ze sponsorem strategicznym i miliony zł w kolejnych sezonach. WOŁOSIK: Liga rządzi, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi! – można zakrzyknąć. Wraca nasza ulubiona ekstraklasa i wcale nie żartujemy, prawda? Trudno zareklamować rozgrywki naszych krajowców popularnym niegdyś hasłem „Dobre, bo polskie”, lecz my, wieczni optymiści zawsze widzimy szklankę do połowy pełną. OLKOWICZ: Nim o naszej lidze, to muszę pokajać się za informację sprzed tygodnia. Napisałem, że na zgrupowaniu w Turcji piłkarze Jagiellonii zamieszkali w trzygwiazdkowym hotelu. Kierownik drużyny Arkadiusz Szczęsny słusznie się obruszył, że gdzieś zgubiłem dwa gwiazdki, a białostoczanie mieszkali w pięciogwiazdkowym luksusie. Panu kierownikowi życzę, żebyśmy wszyscy mieli tylko takie problemy, no i by latem miał jak najwięcej dylematów związanych z hotelami, co oznaczałoby, że Jagiellonia znów zagra w Europie. WOŁOSIK: Daleka do tego droga, a mnie denerwuje marudzenie w moim Białymstoku na kalendarz. OLKOWICZ: To znaczy? WOŁOSIK: Że terminarz został złośliwie, a może nawet perfidnie skrojony, przeciwko Jagiellonii. Powód? Wicemistrzowie Polski będą musieli grać w piątkowe wieczory, a bywa, że i w poniedziałek. Co do poniedziałku zgoda – wielu kibiców spotkanie po weekendzie ani ziębi ani grzeje. Ale piątek? Ejże... Przecież dla faceta, a na trybunach to zdecydowana większość, wieczorny mecz na początek weekendu to świetny pretekst, by wyrwać się z domu na piwko, ewentualnie coś mocniejszego, bo przecież wieczory mamy chłodne. Twój ulubiony zespół wygrywa – jest, co uczcić, przegra – cóż z kumplami łatwiej znieść rozczarowanie i raźniej topić smutek, remis – cóż, dobrze, że nie porażka – to też jakaś okazja. Co prawda taka sobie, ale jest. OLKOWICZ: Skoro liga rządzi, to będzie rządzić również w wiosennej „ramówce” Ofensywnych. Kilka tematów już zaplanowaliśmy, a zaczniemy od rozmowy z Michałem Probierzem, który przerwał milczenie i zaprosił nas do Krakowa. „Ale żadne tam pitu-pitu. Przyjeżdżacie, siadamy i rozmawiamy. Ale nie godzinę, a więcej, do wyczerpania tematu” – zaznaczył trener Cracovii. Zależało mu przede wszystkim na wywiadzie o stanie szkolenia w naszym kraju, a że i my lubimy ten temat, to zaraz siedzieliśmy w pociągu do Krakowa. Z trenerem najpierw rozmawialiśmy w jego gabinecie, a później, gdy za oknem zrobiło się już ciemno, przenieśliśmy się na Kazimierz, żeby przy smacznej kolacji kontynuować rozmowę o naszej skopanej. Jak spojrzeliśmy później na dyktafon, zobaczyliśmy trzy godziny nagrania. Efekt spotkania z trenerem, który nie zwykł gryźć się w język, w piątkowym wydaniu Przeglądu Sportowego. Planów jest więcej, już szukamy połączenia z Wrocławiem, Zabrzem czy Gdańskiem, ale zaczniemy od... Niecieczy. Słonie wrócą do ligi meczem z Koroną Kielce, nie trzeba dodawać, dla kogo ten mecz będzie szczególnie ważny. Zwolnienie Macieja Bartoszka było zaskoczeniem nie tylko dla kibiców, ale również dla niego. Teraz ma okazję udowodnić byłym szefom, że się pomylili. WOŁOSIK: Uśmiecham się pod wąsem, którego nie mam, bo w redakcji Kuba Radomski właśnie odtworzył mi wywiadem z piłkarzem Cracovii – Jaroslavem Mihalikiem. Słowak nie ceregielił się i w wywiadzie wygarnął właścicielowi klubu, co o nim myśli, uszczypnął trenera i...nawet nie chciał autoryzacji. Choć to akurat nie dziwi...Z wywiadu wynikało, co z pewnością wybitnie ucieszyło kibiców sąsiedzkiej Wisły, że gra w drużynie „Pasów” to dla Słowaka żadna atrakcja. O Hiszpania, to co innego. Co prawda jesienią kopał się w czoło, więc Hiszpanie raczej nie będą licytować się, kto da więcej za Mihalika, który podkreślił z całą mocą, że od do Cracovii nie chciał. Brakowało tylko zdjęcia na którym właściciel trzyma pistolet przy skroni Słowaka, cedząc cytat propozycji nie odrzucenia z „Ojca chrzestnego”: albo na kartce znajdzie się twój podpis albo mózg... Wspomniałem o braku chęci autoryzacji nawalanki pana Jaroslava w szefów klubu. Z tego, co usłyszałem Słowak podjął się gry, której końcem ma być rozwiązanie kontraktu za porozumieniem stron. Nie sądzę, by wymierzenie, na szczęście słowne, siarczystego policzka właścicielowi – Januszowi Filipiakowi mogło przybliżyć Mihalika do zrealizowania planu...Cóż, piłkarz chyba sam uznał, choć nie w porę, że obrał kiepską taktykę i zaprzecza, że ostre słowa padły z jego ust. Padły. Słyszałem je we wspomnianych wcześniej okolicznościach. Nieładnie podważać rzetelność uczciwego dziennikarza. OLKOWICZ: Zaczęliśmy od hasła, że liga nigdy nas nie zdradzi. Może trochę na wyrost, bo nie raz nas zdradziła, najczęściej swoim poziomem. Do tego można się jednak przyzwyczaić. I choć często wybrzydzamy, że ekstraklasa to panna niezbyt urodziwa, to jednak coś w sobie ma. Jak kiedyś w „starym” Przeglądzie napisał o wznowieniu rozgrywek Janusz Basałaj: jak grają, tak grają, ale grają! I chyba się pod tym podpiszemy, prawda? Najlepsza odpowiedź Quintuss odpowiedział(a) o 19:28: seksmisja ? Odpowiedzi ScatterShot odpowiedział(a) o 19:27 Niieee.. xD tylko tak mowia :P Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Polecamy Zdrady Czy przyznawać się do zdrady?

liga rządzi liga radzi liga nigdy was nie zdradzi